“Dorien, wat doe jij het liefst: zelf gaan buiten rijden of lesgeven?” Deze vraag kreeg ik van een van mijn ruiters na haar eerste buitenrit. We waren op de terugweg en het tienermeisje had er duidelijk van genoten. Het lijkt een makkelijke vraag om te beantwoorden, maar toch heb ik even nagedacht.

Ik doe het liefst…

Ja wat doe ik het liefst? Het ene is puur ontspanning en het andere is werk. Ik hou enorm van mijn werk en ben dankbaar dat ik elke dag mag doen wat ik met heel veel liefde en passie doe. Het laatste wat ik wilde, was de indruk wekken dat ik niet graag lesgeef, misschien is dat ook de reden dat ik even nodig had om erover na te denken. Ze wachtte ongeduldig op een antwoord, zelf helemaal vol van haar eerste ervaring in het bos met de paarden. Toen zei ik dat de combinatie ideaal was: een buitenrit tijdens de lessen met mijn ruiters.

Mission impossible

Toch spookte de vraag nadien nog door mijn hoofd. Wat maakte dat het zo moeilijk is om er meteen op te antwoorden? Volgens mij is het: mijn sterke wil om het anderen naar hun zin te maken. Ik ben iemand die zou willen dat iedereen altijd en overal blij en gelukkig is. Helaas is de realiteit vaak anders. De afgelopen jaren heb ik geleerd dat dit een onmogelijke opdracht is en heb ik dat een beetje losgelaten. Tot deze simpele vraag me deed inzien dat ik nog wat werk te doen heb voor mezelf.

Opgepast voor valkuilen

Wat ik het liefst doe is mensen leren om beter te zijn met paarden: beter rijden, beter trainen, beter omgaan. En ook hier ligt weer de focus op anderen. Als ik de vraag nu eens anders stel: wat doe ik het liefst wat niets met werk of paarden te maken heeft? Want de lijn tussen werken met mijn paarden en pure ontspanning met mijn paarden, is flinterdun. Met deze vraag realiseer ik me dat ik vaak denk dat ik me ontspan, maar onbewust ben ik toch weer bezig in functie van mijn werk. Een enorme valkuil voor mij. Wat is trouwens jouw grootste valkuil?

Lachen is gezond

Los van alles wat met paarden te maken heeft, luister ik het liefst naar muziek. Bij voorkeur een live band, concert of festival, samen met vrienden. Het gevoel om samen te genieten van muziek die je allemaal graag hoort, staat heel hoog op mijn lijst. Of zelf muziek maken en zingen met andere mensen. Dat is ook pure ontspanning.

En het allerliefst: veel lachen. In het algemeen lachen we veel te weinig. Wanneer heb jij laatst nog buikpijn gehad van het lachen? Lachen is zo belangrijk. Laten we samen de uitdaging aangaan en deze week mensen opzoeken die ons aan het lachen brengen. Wat voor mij goed werkt: herinneringen ophalen uit onze tienerjaren. Gegarandeerd tranen in de ogen van het lachen. Dat brengt ons naar de wijsheid dat momenten veel waardevoller zijn dan bezittingen. Alleszins voor mij toch.

Denk eens even na wat jij het allerliefst doet. En wat jou enorm aan het lachen brengt. Deel deze blog gerust met anderen die een stevige lachbui kunnen gebruiken. Om ter eerst de slappe lach?

Want het is mijn wens dat ook jij elke dag blij en gelukkig bent!