Onlangs was ik samen met een groep vrienden, waar ik als twintiger wekelijks mee uitging. Ze waren er allemaal met hun gezin. Zoals gewoonlijk was ik de enige zonder kinderen. Het was leuk om nog eens bij te praten want we zien elkaar niet zo vaak meer. Iedereen heeft zijn eigen leven en prioriteiten.
Tijdens onze gesprekken, was er iets dat me serieus opviel. De meeste van mijn vrienden zijn echte gewoontedieren. Ze willen weten wat er elke maand gebeurd, willen weten hoeveel er elke maand op hun rekening komt en houden graag alles zoals het is. Ze willen zekerheid en een vaste structuur. Maar wat als er iets onverwachts gebeurd?
Om je even een duidelijk voorbeeld te geven, denk aan je job. Zelfs al heb je een vaste job, geeft je dat zekerheid? Stel dat er morgen herstructureringen worden aangekondigd, ben je dan nog zeker van je job? Ben je dan nog zeker dat je binnen enkele weken/maanden exact weet wat er maandelijks op je rekening komt? Bestaat er eigenlijk iets waarvan we 100% zeker zijn in ons leven?
Als ik naar mezelf kijk, merk ik dat ik een enorm gelukkig mens ben. Ik voel me veel relaxter, doe elke dag wat ik graag doe, heb vertrouwen in het leven en doe mijn best om zo ontspannen mogelijk mee te gaan met de stroom van het leven. Uiteindelijk kom je af en toe in situaties dat je verandering niet kan vermijden of tegenhouden. Hoe reageer je dan? Ga je energie besteden aan weerstand bieden tegen de verandering? Of accepteer je de situatie en sta je open voor mogelijke oplossingen?
Het gaat er niet om wat je overkomt, maar hoe je erop reageert. We hebben het leven niet onder controle. Soms gebeuren er dingen die niemand in de hand heeft. Wat denk je dat je zou doen op dat moment? Kies je ervoor om aandacht te geven aan je angsten? Kies je ervoor om slachtoffer te zijn van de situatie? Kies je ervoor om paniek te laten overheersen en de omstandigheden te ondergaan? Of neem je de situatie zelf in handen? Kies je ervoor om uit te kijken naar andere mogelijkheden? Kies je ervoor om nieuwe kansen te nemen?
Ook al zijn situaties van verandering vaak heel angstaanjagend, toch brengt het je nadien verbetering op een bepaalde manier. Op voorwaarde dat je open staat voor verandering en actie neemt. Soms kom je in een situatie dat er gewoonweg geen andere keuze is. Dan ben je gedwongen om de sprong te maken. Je gaat dan even door een dal, omdat je serieus uit je comfortzone geschopt wordt. Je gaat je aanpassen aan de nieuwe situatie en dit brengt angsten en twijfels mee. Zet door en je zal snel weer bergop klimmen.
Als je boven aan de top komt, vergeet je snel door welk dal je bent gegaan. Je bent blij met de nieuwe situatie. Heb vertrouwen in het leven en weet dat alles goed komt. Voor alles is een oplossing. Hoe voelt dit voor jou? Ben jij een gewoontedier of volg je de stroom van het leven?
